Nie chciała pamiętać, nie chciała czuć... Nie chciała poznać Olliego Mastersa.
W ostatniej, desperackiej próbie pomocy ojciec dziewiętnastoletniej Mii przenosi ją do Uniwersytetu Dolor. Miejsce to ma być schronieniem i ostatnią szansą przed więzieniem lub szpitalem psychiatrycznym. Zdeprawowani młodzi ludzie próbują tam zbudować swoją przyszłość.
Mii kompletnie to nie obchodzi. Nie czuje niczego -strachu przed zamknięciem, tęsknoty za domem ani podniecenia nowymi możliwościami. Inni uczniowie jej nie interesują, przechodzi obok wszystkiego z obojętnością. Zamierza po prostu to odbębnić.
Trudno jednak zignorować jego.
OllieMasters to niespodziewana fala na jej spokojnym morzu - uniesienie i pokusa, na którą nigdy nie liczyła. Nigdy nie chciała kogoś tak pragnąć. Chłopak przyciąga ją spojrzeniem swoich zielonych oczu, tatuażami i hipnotyzującym głosem. Mia nie robi sobie żadnych nadziei,bo dobrze wie, że przez jej brak uczuć nic się między nimi nie narodzi.
Ollie jest zbyt groźny - mógłby wyciągnąć głęboko pogrzebane wspomnienia dziewczyny.
Mia jest zbyt groźna - z łatwością mogłaby go złamać, zniszczyć, zrujnować.
Czy któreś z nich przetrwa to nieuchronne zderzenie?
Komentarze